Işıl Işıl İstanbul

Işıl ışıl ışık içinde yüzüyordu İstanbul. 
İnsanlarda bir garip telaş. 
Gökyüzü masmavi. 
Dışarda adını bilmediğim rengahenk çiçekler. 
Denizin kokusunu hissettim yalnız odamda. 
Yüzümün yarısı karanlıkta, 
yarısı İstanbul oldu aktı sokaklara. 
Yanıp yanıp sönüyordu gözlerimdeki ışık. 
Mağrur bir deniz feneri gibi. 
Yoksun yine yanımda. 
Koskoca istanbul bomboş gibi.